Sinds ik mijn vorige stukje schreef over waar al die lege schelpen van landslakken blijven (Cadée, 1998) heb ik wat oudere literatuur over dit onderwerp gevonden. De resultaten van dit speurwerk wil ik u niet onthouden, omdat ze zo aardig aangeven dat er over dit onderwerp -net als over zoveel andere- al veel is geschreven dat zo gemakkelijk vergeten dreigt te raken. Ik hoop dat u mij niet kwalijk neemt dat ik de citaten onvertaald laat. Ik denk dat ik deze auteurs zo beter tot hun recht laat komen dan in mijn vertaling.