De ondergrond van de bebouwde kom van Hilversum biedt een prachtig inkijkje in een fossiel (peri)glaciaal landschap. De ondiepe geologie van dit gebied is al eerder aan de orde gekomen in publicaties van auteurs als De Waard (1947), Ruegg (1995, 2010) en Koopman (2014). Ook is een deel van het gebied gekarteerd voor de Geologische kaart van Nederland 1:50.000 (RGD, 1988, blad 31O). Waarnemingen aan ontsluitingen in de afgelopen jaren hebben geleid tot een steeds fi jnmaziger inzicht in de geologie van dit gebied: een landschap gelegen tussen de stuwwallen en de rand van het landijs. Er is nu meer duidelijkheid verkregen over de maximale uitbreiding van het landijs en het voorkomen van keileem in de omgeving van Hilversum. Hierdoor kan een voorlopige reconstructie opgesteld worden van de laatste fase van de Saalien landijsbedekking en de fluctuaties die daarin zijn opgetreden.