Ongeveer een kwart van de bodem op het noordelijk halfrond is permanent bevroren. Vlak na de laatste ijstijd was die oppervlakte veel groter. Sporen zoals ijswiggen, cryoturbaties en restanten van vorstheuvels zijn hier stille getuigen van. Ons land ligt ermee bezaaid. Door de voortschrijdende klimaatopwarming slinkt het restant van de eeuwig bevroren ondergrond in gestaag tempo. Bij het verrottingsproces van organisch materiaal in de vele smeltmeren komen grote hoeveelheden methaan vrij. Dit krachtige broeikasgas versterkt de opwarming. Door toename van vegetatie en methaan-etende bacteriën lijkt het effect van deze positieve terugkoppeling echter deels teniet te worden gedaan.