Zoogdieren: Witflankdolfijn Leucopleurus acutus

De witflankdolfijn is een tot 2,8 m lange, tamelijk zwaargebouwde dolfijn met een korte snuit en een opvallend sterk gekielde (‘hoge’) staartwortel, vooral bij volwassen mannetjes, die daaraan goed zijn te herkennen. Het kleurpatroon is kenmerkend: de bovenkant, van snuit tot staart, is zwart of donkergrijs, de flanken zijn iets lichter grijs, de onderkaak en onderzijde zijn wit, met een zwarte tekening in de anaalstreek. Over de flank loopt een geelachtige of okerkleurige zone vanaf de staartwortel naar voren, die onder de rugvin uitloopt in een punt. Onder de rugvin bevindt zich een langwerpige witte vlek. Vanaf de zwarte oogring loopt een smalle, dubbele, donkere teugelstreep naar de donker gekleurde borstvinnen. Achter het oog loopt een zeer dun zwart lijntje, dat eindigt bij de gehooropening. Witflankdolfijnen zwemmen zelden voor de boeg van schepen. Over het algemeen leven ze in grotere groepen dan witsnuitdolfijnen; soms vormen ze gemengde groepen met die soort (de Boer 1989, Evans & Smeenk 2008b, Haase 1987) of met grienden.