I’m dreaming of a white X-mas

Wat een heerlijk gezicht: een witte kerstmorgen, pittige vrieskou. Knerpende sneeuw onder je voeten. Een smal jaagpad langs het deels bevroren Spaarne. Een oude molen aan een plasje omzoomd door gelig riet. De roep van een Meerkoet als accent van de stilte. Een man met een hond komt tegemoet. ”Wat is het mooi hè?” Maar dan: ”weet U dat de grond hier bij de molen verkocht is voor villabouw?” Een deel van het water zal dan wel gedempt worden. Met een klap weg uit sprookjesland. Nu al weer 20 jaar woon ik hier in Schalkwijk. Wat is er al die jaren niet veranderd of in zekere zin gelijk gebleven. Het weiland met de Blauwe Reigers nu een ’ecologische’ woonwijk.