Vrijdag 10 oktober; een dagje naar het waterige deel van de Lage Landen

Geen vast werk hebben, kent u die uitdrukking? Wat een ellende wanneer je regelmatig, als ’werkloos’ bioloog, bij verschillende uitzendbureaus langs moet gaan om te hopen dat ze daar nog wat fulltime of parttime baantjes voor je open hebben staan. Echter wanneer je dan zo’n baantje hebt is het geen probleem om enkele dagen vrij te nemen wanneer er gevogeld ’moet’ worden. Met een dag waarop gevogeld ’moet’ worden verstaat onder-getekende een dag in de periode eind augustus-december, waarop een harde wind (kracht 6 tot 10 Beaufort) waait en uit westelijke richtingen komt. Het is donderdag 9 oktober half zeven ’s avonds en dus even naar Meteoconsult op radio 1 luisteren: zuidwest 7 en in de middag ruimend naar west tot noordwest 7, Heerlijk denk ik, ’s ochtends iets langer in bed blijven liggen en na gezellig met mijn vriendin ontbeten te hebben op de FIETS naar de reddingsbrigade bij Bloemendaal aan Zee, het Mekka voor de zeetrektellers, zonder auto, uit de regio Zuid-Kennemerland. Echter, zoals wel vaker ben ik er niet helemaal gerust op, straks ruimt de wind al eerder naar noordwest, wat dan? In plaats van al die fraaie langs de kust vliegende stormvogels te tellen, tel ik schaapjes in mijn slaap. Kortom het wordt een op meerdere manieren woelige nacht, waarin ik de slaap maar moeilijk kan vatten. Ik voel de kriebels al in mijn buik als ik terug denk aan die geweldige 16 september 1994, zal het weer zo goed worden, nee toch?