Ingekorven vleermuizen op de kaart

De ingekorven vleermuis is in het veld lastig waar te nemen: omdat het een zeer zachte sonar heeft is het dier met batdetector moeilijk te volgen. Om deze reden is de kennis van landschapsgebruik en jachtgebieden van deze soort beperkt, terwijl die wel noodzakelijk is voor een adequate bescherming. Om het landschapsgebruik van de ingekorven vleermuis op de kaart te zetten, rustte Zoogdiervereniging VZZ deze zomer een aantal ingekorven vleermuizen met een zender uit. Tevens werd er naar nieuwe kolonies gezocht. De kennis van het voorkomen van de ingekorven vleermuis Myotis emarginatus beperkte zich in Nederland tot twee dicht bij elkaar gelegen kraamkolonies bij Echt, de overwinteringsplaatsen in mergelgroeven in Zuid-Limburg, en een handvol losse waarnemingen in Limburg en Noord-Brabant. Het is niet bekend hoe de dieren gebruik maken van het landschap om de kraamkolonies, of de dieren tussen kraamkolonies wisselen, en of er rond de bestaande kraamkolonies nog kleinere kraamplekken zijn, zogenaamde ‘satellietkolonies’. Dergelijke kennis is echter de basis van een goede soortsbescherming.