Het is met een klein hartje en onder het nauwlettende oog van twee half soezende maar alerte katten dat ik dit stukje aanvat. Zopas hebben ze een dwergmuis franco aan huis geleverd – dit om te bewijzen dat mijn tuin wel degelijk een toevluchtsoord is voor alle in de streek voorkomende muizensoorten. Het brengt een mens op ideeën: een stukje over het wangedrag van mijn beide huisvrienden. Om na het schrijven van dit stuk zowel mijn kattinnen, mijn katminnende vrouw als de lezer van Zoogdier nog recht in de ogen te kunnen kijken, moet het een objectief verhaal blijven. Niet eenvoudig wanneer het over de roofzucht van 's mens grootste liefde gaat. Trouwe lezers konden hierover reeds een onsympathiek stukje in Zoogdier lezen (jrg. 13/2002], maar daarmee is de kous niet af. Wie precies wil weten welk verdriet deze aandoenlijke wezentjes hun wilde vriendjes aandoen, raad ik het Deense rapport 'Katten som rovdyr' aan ®. De titel zegt genoeg en de inhoud evenveel. Een 154 pagina's dik rapport over een uitgebreid kattenonderzoek; interessant maar onleesbaar voor niet-Denen. Daarom meteen over naar het leesvoer voor anderstaligen. Een webverslag over een inzameling van U.370 voedselpakketten die door 986 katten aan huis werden besteld Schokkende resultaten, doch alleen als je die gaat extrapoleren. De resultaten van een tweede Engels onderzoek maken me niet vrolijker @. Ik werp tussendoor een boze blik in de richting van mijn katjes die ondertussen een eindje verderop zijn gaan liggen. Ik wil hun onmenselijk gedrag uiteraard begrijpen en sla er even de bemerkingen van de gedragsdeskundige Judith Blackshaw op Animal Behaviour Net op na 0. Verhelderend, maar mijn twijfel aan hun onschuld blijft.